Gigantische stijging aantal bezwaren door forse stijging WOZ-waarde

‌In vergelijking met vorig jaar is het aantal bezwaren dat via gemeenten en WOZ-bureaus is ingediend, sterk gestegen. Deze sterke stijging is te wijten aan de forse verhoging van de WOZ-waarde. Huishoudens betalen gemiddeld 17 procent meer OZB, terwijl de huizenprijzen flink gezakt zijn. “Het vertrouwen dat burgers in de overheid hebben, ligt op het laagste punt in jaren. Dit zorgt ervoor dat er enorm veel bezwaren zijn, ook via de bureaus”, zegt directeur Dirk-Jan Wolfert van de Vastelastenbond.

In gemeenten Veenendaal en Utrecht steeg het aantal WOZ-bezwaren gigantisch. Eerder deze maand luidde belastingdienst West-Brabant al de noodklok over de werkdruk om het aantal bezwaren weg te kunnen werken. De noodzaak om bezwaar te maken, is dit jaar erg groot volgens Wolfert: “Dit jaar steeg de WOZ-waarde gemiddeld 17 procent, maar er zijn gevallen van gemeenten waar er stijgingen van 30 procent zijn.”

Gemeenten roepen burgers expliciet op om geen gebruik te maken van WOZ-bureaus en via de gemeente bezwaar te maken. Op die manier zou de werkdruk verlaagd worden, maar Wolfert betwijfelt of dat wel zo is: "Veel burgers gaven gehoor aan dit verzoek, waardoor de werkdruk dusdanig hoog werd dat gemeenten zoals Oss en Amersfoort het aantal bezwaren niet kon verwerken.”

Volgens directeur Dennis van der Locht van WOZ-bureau Previcus heeft de oproep van de overheid niet veel uitgehaald: “De gemeenten geven veel ruchtbaarheid aan WOZ-bureaus, iets wat er in onze ogen juist voor zorgt dat er meer bezwaren bij ons binnenkomen. Vooral als de gemeente niet meewerkt of niet goed bereikbaar is, wijzen ze mensen erop dat er een alternatief is.”

Vanuit gemeenten wordt gesteld dat WOZ-bureaus hen op kosten jagen en dat burgers niet weten hoeveel gemeenten aan proceskosten kwijt zijn. Het merendeel van de mensen die bezwaar maakt, weet volgens Van der Locht heel goed waar ze aan beginnen: “Ze weten hoe het businessmodel in elkaar zit. Deze mensen weten wat onze vergoeding is en dat deze door de gemeente wordt betaald. Zij zijn van mening dat de gemeente nou eenmaal de waarde goed vast moet stellen, zodat ze niet hoeven te betalen.”

Staatssecretaris Marnix van Rij van Financiën wil de rol van bureaus in het WOZ-proces wil terugdringen omdat ze gemeenten op kosten jagen. Het aan banden leggen van bureaus is echter niet de oplossing, stelt Wolfert. Hij denkt dat een wetswijziging de enige manier is om de problematiek rond de WOZ op te lossen: “De burger is hoe dan ook de dupe van deze wet. De overheid belast burgers hoe dan ook met verkeerde taxaties. Als de consument niet in actie komt, kan het zijn dat hij te veel belasting betaalt, terwijl een succesvol bezwaar indirect terugkomt in de te betalen belasting.”

De wetgeving moet op de schop, omdat deze niet in dienst van de burger staat. De komst van WOZ-bureaus is ontstaan vanuit een marktbehoefte, stelt Wolfert: “Het feit dat steeds meer burgers van deze partijen gebruikmaken, geeft te denken In plaats van maatregelen te treffen tegen bureaus die consumenten bijstaan, zou de politiek energie moeten steken in het herstellen van het vertrouwen in de overheid dat burgers kwijtgeraakt zijn.”

Van der Locht geeft aan in gesprek te zijn met gemeenten en ministeries om “tot echte oplossingen” te komen. Hij denkt dat de maatregelen van Van Rij averechts zullen uitpakken:  “Als branche filteren wij zo’n 50 procent van de bezwaren uit, voordat ze überhaupt de gemeente bereiken. Dat verlaagt de werkdruk bij gemeenten al aanzienlijk.”